Terapia psychoonkologiczna stawia sobie za cel lepsze przystosowanie chorego do nowej sytuacji życiowej, skuteczniejsze radzenie sobie z nią i z emocjami jakie jej towarzyszą.

Przystosowanie do nowej sytuacji nie jest czymś, co dzieje się od razu, jest procesem, który obejmuje szereg kolejnych etapów. Terapeuta towarzyszy osobie chorej w tym procesie, pomaga wydobywać i wyrażać przeżywane przez nią emocje, akceptować i rozumieć to, czego doświadcza.
Psychoterapia pozwala choremu uzyskać wgląd w to, jakie znaczenia nadaje temu, czego doświadcza i poszukiwać innej perspektywy, gdy te interpretacje są dla niego bolesne czy wręcz szkodliwe. Prowadzi w ten sposób do większej akceptacji choroby i pomaga wydobyć wewnętrzne zasoby wspierające powrót do zdrowia.

Na głębszym poziomie praca nad sobą z pomocą psychoonkologa służy odnajdywaniu wzorców mentalnych, emocjonalnych i wzorców relacji, które już choremu nie służą i pozwala wypracować nowe, zdrowsze dla niego wzorce. Pomaga zlokalizować obszary podstawowych wewnętrznych konfliktów i poszukać dla nich rozwiązania. Otwiera także sposobność odnalezienia sensu w doświadczeniu choroby i spojrzenia na nie jako na cenną życiową lekcję i szansę dla poprawy jakości życia.

Nasz zespół tworzą psychoonkolog i psychoterapeutki różnych orientacji: poznawczo – behawioralnej (Racjonalnej Terapii Zachowania), psychodynamicznej, Psychoterapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniu, Terapii Simontonowskiej, NLP. Sposób pracy zależy od koncepcji, w której porusza się terapeuta i jest dopasowany do potrzeb, możliwości i ograniczeń chorego. Często korzystamy w pracy z kilku koncepcji, łącząc je w taki sposób, który jest najbardziej pomocny dla pacjenta.

Do udziału w terapii psychoonkologicznej zapraszamy również członków rodziny chorego, a w szczególności tę osobę, która wspiera go na co dzień. Czasami w terapii bierze udział cała rodzina.
Stąd w pracy terapeutycznej stosujemy różne modalności:

  • psychoterapia indywidualna – uczestniczy w niej jedna osoba, najczęściej jest to osoba chora, ale zdarza się też, że jest to tylko osoba wspierająca chorego. Pracujemy także z osobami, które straciły kogoś bliskiego z powodu choroby i są w okresie żałoby,
  • psychoterapia pary – uczestnikami są partnerzy, z których jedno jest osobą chorą a drugie ją wspiera, będący w związku,
  • psychoterapia rodzinna – uczestniczy w niej osoba chora i członkowie jej rodziny, żyjący ze sobą na co dzień.